Wegvallen van toekomstdromen
Sylvia: “In het werk als gesprekleiders bij Ouderschap Na Scheiding (ONS), komen we vaak complexe situaties tegen waarbij er sprake is van hevige strijd tussen twee ex-partners/ouders over tal van zaken die gekoppeld zijn aan scheiden; verdeling en afwikkeling van de gezamenlijke woning, materiele zaken en financiën. Hierbij komt dan nog (oud) zeer, (nare) herinneringen, het in duigen vallen van toekomstdromen en het organiseren van het leven van de kinderen tussen en bij beide ouders. Dit alles vraagt overleg en samenwerking met juist diegene met wie je het liefst helemaal niets meer te maken wilt hebben.”
Vechtscheiding
“Zo ook bij de ouders die ik sinds januari zie voor gesprekken bij ONS. Ouders zijn meer dan 15 jaar bij elkaar geweest, waarbij de laatste jaren de koek al behoorlijk op was maar de stap om over te gaan tot een uiteindelijke scheiding, te groot leek. En misschien juist omdat ze te lang gewacht hebben met het doorhakken van de knoop, zijn de laatste jaren samen echt lelijk geworden; veel en hevige conflicten, vervreemding, elkaar kwetsen en dit alles onder hetzelfde dak met de kinderen. Van mooie momenten was allang geen sprake meer. ‘De ander’ werd de vijand die hem of haar het leven zuur probeerde te maken. De (vecht)scheiding was een feit.”
“Ouders vertellen, afzonderlijk van elkaar, dat de kinderen absoluut geleden hebben en dat nog steeds doen. Ouders zijn nu enkele jaren gescheiden, maar de strijd is bij start van het ONS traject nog even hevig waardoor er rondom de kinderen nog steeds geen afspraken zijn gemaakt, waar eenieder zich in kan vinden. Ouders spreken elkaar weinig tot niet en wat ze bespreken beperkt zich tot het hoognodige en gebeurt altijd vanuit wantrouwen en op een vijandige manier, veelal met als doel ‘zelfbescherming’ en de ander een stap voor willen blijven.”
Gesprekken Ouderschap Na Scheiding
“Na overleg met en op advies van het CJG komen ouders bij ONS terecht. Ouders geven aan moe en mentaal op te zijn en te willen dat het anders gaat tussen hen als ouders, maar ze noemen tegelijkertijd er geen vertrouwen in hebben dat het ONS traject hen iets zal brengen. De eerste gezamenlijke gesprekken lopen dan ook behoorlijk op.
Ze zetten zich echter erg in; voeren de bij het ONS traject horende opdrachten uit, verdiepen zich in hetgeen ze geleerd krijgen aangaande communicatie (spreken in oudertaal en vanuit de eigen beleving) en brengen dit ook buiten Elker om in de praktijk. Ouders geven aan het erg prettig te vinden om in een neutrale omgeving, onder begeleiding van een bemiddelaar voor hen en de kinderen belangrijke punten te kunnen bespreken.
Een van de onderwerpen is de komende gezinsuitbreiding van vader met zijn nieuwe partner. Een gevoelig onderwerp voor met name moeder, die dit om verschillende redenen erg moeilijk vindt. De gespreksleider ervaart dat ouders en in dit geval met name moeder goed in staat is om de eigen kwetsuren opzij te zetten en mee te denken in wat er nodig is voor de kinderen en voor vader.”
Weer begrip voor elkaar
Na de zomervakantie hebben ouders weer een afspraak bij ONS, ouders geven aan dat ze er zoveel meer ontspannen bij zitten, de vakanties van de kinderen bij beide ouders is zeer prettig verlopen, en ook het onderlinge contact tussen ouders. Ook de geboorte heeft plaatsgevonden. Moeder geeft aan het er op de dag zelf moeilijk mee te hebben gehad. Vader toont zich hierin begripvol naar moeder. Na hier even met elkaar over gesproken te hebben, stelt moeder vader de vraag of het ook mogelijk is om bij haar thuis een fotoboekje van het nieuwe kindje van vader en zijn nieuwe vrouw neer te leggen, zodat de kinderen ook daar de ruimte en mogelijkheid hebben om ernaar te kijken. Vader geeft aan geen mooier verzoek te kunnen krijgen.