In de sector van zorg en welzijn is qua werk en functies meer te kiezen dan je denkt. Op www.ontdekdezorg.nl lees je verhalen van mensen actief in deze sector. Over hun achtergrond, interesses en natuurlijk de passie voor hun werk. Ook ontdek je daar welke beroepen, opleidingen en kansen bij jou passen. www.ontdekdezorg.nl is onderdeel van de landelijke campagne 'Ik Zorg'.
Medewerkers van Elker
Onze collega's delen ook op deze pagina graag hun verhaal met jou! Hier lees je de verhalen van Mossika, Deniz, Jan - Willem, Suda, Sylvia en Ankie. Zij werken in verschillende functies en zijn onderling met elkaar verbonden als medewerkers van Elker.
Mossika - Coördinator dagbesteding (Onderwijs)
Ik ben de coördinator van twee dagbestedingsprojecten: een winkel (Handmade Hopes) en de werkplaats Groningen. Beide plekken zijn gericht op jongeren verschillende vaardigheden te leren, zelfinzicht op te doen en een perspectief ten aanzien van hun eigen toekomst te bieden. Daarbij is er onder andere aandacht voor werknemersvaardigheden kunnen leren, technische/ winkel vaardigheden plus vaardigheden die nodig zijn om in de maatschappij te kunnen functioneren.
Het is mooi om te zien dat mijn collega’s de focus hebben op de jongeren weer in hun kracht zetten door ze perspectief te bieden en meer verantwoordelijkheden te geven. We hebben bijvoorbeeld een autistische jongere in de winkel die regelmatig geen zin meer heeft in het leven. Het is voor onze collega’s de kunst om hem te motiveren toch elke dag te komen. Lees hier Mossika haar hele verhaal.
Deniz - Ambulant Hulpverlener
Deze week zei een vader tegen mij: “Ik heb gisteravond gezellig met mijn zoontje gebarbecued. Dat was al drie jaar niet gebeurd”. Als ik zo’n verhaal hoor, is mijn dag helemaal goed. Ouders kloppen vaak radeloos bij mij aan; ze hebben thuis zoveel problemen met hun kinderen tussen de vier en 12 jaar oud, dat ze het niet meer trekken.
Ik leer ouders door middel van een Amerikaanse therapievorm, een bewezen effectieve methodiek met de naam PMTO (parent management training Oregon) nieuwe opvoedingsstrategieën. We praten over situaties en doen heel veel rollenspellen, zodat ze inzicht krijgen in hoe ze zaken in de opvoeding anders kunnen aanpakken. De kinderen leren weer luisteren, het wordt thuis weer gezelliger. Weer positief kunnen kijken, dat is de essentie. De sessies zijn soms erg intensief, dus ouders moeten wel gemotiveerd zijn om deze stap te zetten. Gelukkig is het overzichtelijk: we zijn na 15 tot 25 sessies klaar. Lees hier Deniz zijn hele verhaal.
Jan-Willem - Groepstherapeut gesloten jeugdzorg
Ik werk op een leefgroep met maximaal acht jongens en meisjes met ernstige gedragsproblematiek. Ze zijn bij ons door de rechter geplaatst en mogen dus niet zomaar naar buiten. Als groepstherapeut zorg ik ervoor dat de jongeren veiligheid en structuur krijgen.
De jongeren die hier terechtkomen hebben vaak een masker op. In onze leefgroep zijn ze niet langer een straatjongen of -meisje, maar worden ze voor het eerst weer gezien en gehoord. Ze kunnen zichzelf weer zijn en dat is voor mij heel belangrijk. Achter hun pantser zitten vaak hele leuke jongens en meisjes die ook zelf graag tot de orde geroepen willen worden.
Dat betekent niet dat mijn baan rustig is. Sterker nog: het is bij tijd en wijlen heel zwaar, met name vanwege fysiek en verbaal geweld. Gelukkig kan ik altijd op mijn collega’s aan; op het moment dat er iets fout gaat, komen meteen hulptroepen aangesneld. Lees hier het hele verhaal van Jan-Willem.
Suda - Coach en groepsbegeleiding (
In mijn werk haal ik plezier uit kleine dingen. Zo begeleid ik een autistische jongen die niet van aanrakingen houdt. Hij geeft zelfs geen hand. Toch probeer ik hem elke keer als hij wat goeds heeft gedaan een high five te geven. Dat werd 80 keer genegeerd, maar laatst kreeg ik er ineens een terug. Dat is zo mooi.
Ik werk met jongeren van 13 tot 18 jaar die bij ons verblijven en een behandeling krijgen. Daarnaast werk ik in een trainingshuis, waar we jongeren voorbereiden om zelfstandig of onder ambulante begeleiding te gaan wonen.
We helpen niet alleen met de praktische zaken; ook een luisterend oor bieden is belangrijk. Ik ben bijvoorbeeld net terug van vakantie en zag in de overdracht dat het niet goed ging met een jongen die ik coach. “Oeh, ik ben benieuwd of hij überhaupt wel met me wil praten”, dacht ik. Dat kwam helemaal goed: gisteren was ik aan het werk en we hebben van 5 tot 9 uur dingen met elkaar doorgesproken. Lees hier Suda haar hele verhaal.
Sylvia - Systeem/ Ouderbegeleider in gesloten jeugdzorginstelling
Als een jongere in een gesloten instelling wordt geplaatst, heeft dat een grote impact op zowel het kind als de ouders. Het is mijn taak om uit te zoeken hoe de gezinssituatie is en wat de ouders nodig hebben om de jongere beter te kunnen begeleiden. Op deze manier proberen we te voorkomen dat iemand weer terugvalt als hij of zij weer thuis komt wonen. Jongeren verwijten hun ouders vaak dat zij de rechter toestemming hebben gegeven voor de plaatsing. “Jij wou me kwijt, he!”, roepen ze dan.
Dat is heel pijnlijk voor de ouders. Ik probeer dat met het gezin uit te praten. Ook later in het traject overleg ik veel met de ouders. Ik leg bijvoorbeeld uit waarom de gezinsvoogd bepaalde beslissingen neemt. Dat is nodig om de weerstand weg te nemen, zodat de ambulante hulpverlening sneller aan de slag kan als een jongere uiteindelijk weer thuis komt wonen. Lees hier het hele verhaal van Sylvia.
Ankie - Meewerkend leidinggevende jeugdzorg
In de Jeugdzorg hoef je echt niet direct een volledig volleerde hulpverlener te zijn. Je mag leren en je zult je hele carrière blijven leren. Je moet wel stevig in je schoenen staan en vanuit goede intentie in de jeugdzorg willen werken.
Als je vroeger in je eigen jeugd vervelende ervaringen heb meegemaakt, moet je ze wel goed verwerkt hebben. Het is fantastisch als jij je eigen leerervaringen met jongeren professioneel in kunt zetten zodat zij hier ook weer van kunnen leren.
Ik begon op mijn 21ste als sociotherapeut in een TBS kliniek, in 2001 stapte ik van Dienst Justitiële Inrichtingen over naar Jeugdzorg. Inmiddels werk ik 18 jaar met jongeren en ben ik nog steeds blij dat ik die keuze destijds heb gemaakt. Het is cliché, maar elke dag is anders en je leert elke dag weer bij. Lees hier het hele verhaal van Ankie.